Inmiddels is het middernacht geweest en heb ik er al heel wat denk uren op zitten. In de tussentijd heb ik ook nog een beetje gewerkt, gedronken en geluierd. Tussen al het denken door. Soms, als ik teveel wordt meegezogen in mijn denkwerk, nemen de emoties het roer in handen en sleuren mij door een zee van hoge golven. Dan stromen boosheid, teleurstelling en verdriet in luttele seconden door mijn brein, op zoek naar een plekje om weg te kruipen. Mijn denkwijze, mijn hunker naar antwoorden op het waarom en hoe zorgt er soms voor dat ik geïrriteerd en bang in een hoekje wil kruipen, met twee grote, dikke muren om mij heen. En toch, is er dan altijd weer licht. Blij, liefdevol of helder licht, in de vorm van herinneringen, geuren, beelden of aanrakingen. Met dat feit kan ik mijn welverdiende nachtrust nemen en de volgende dag met goede moed verder gaan op het pad des levens.
Slaap zacht.
Liefs, Ik.
Ik.
Hoi. Wat je nog niet wist over mij, is dat ik een vrouw ben. Een vrouw met af en toe iets teveel mannelijke trekjes en af en toe teveel vrouwelijke. Ik kan stoer zijn, lief zijn, eigenwijs zijn en verschrikkelijk bitchy. Tegelijk kan ik een biertje drinken met de boys en een wijntje met de girls. Als iemand lacht, lach ik terug, kijkt iemand boos, kijk ik boos terug. Zo ben ik. Ik loop rond, observeer, ontdek, sla op en gooi weer weg. Ik doe een hoop dingen tegelijk en raak daardoor soms de kluts kwijt. En soms verveel ik me het leplazarus. Dan komt er een glas alcohol om de hoek kijken, en als ik niet hoef te rijden, nog één.
Ik ben veelzijdig en hou me tegelijk het liefst bezig met één ding tegelijk. Ik plan alles wat er te plannen valt. Ik hou er een zeer gedetailleerde agenda op na welke ik elke dag ruim drie keer doorneem. En soms, ga ik even zitten en denk ik na. Zomaar een beetje in het wilde weg denken. Over mij. Over jou. Over de wereld en al haar kanten. Over waarom mensen zijn zoals ze zijn en soms niet willen inzien dat verandering goed kan zijn. Waarom ik zo graag iedereen wil voorzien van (wijze) raad en hen wil bijstaan in hun moeilijkheden om er vervolgens achter te komen dat ik ze helemaal niet kan helpen. Over waarom we hier uberhaupt zoveel jaren op de wereld rondlopen om vervolgens weer deze aarde te moeten verlaten. Over waarom het denken nooit stopt. Behalve in mijn door medicatie aangedreven slaap.
Liefs, Ik.
sta stil
De mens is een wezen dat eigenlijk niet weet wat hij wil. De mens rommelt maar wat aan, in een streven naar perfectie, maar zal nooit perfecte perfectie tegen komen. Wij mensen maken namelijk doorgaans fouten, kleine en grote. Soms geheel onbewust, soms verschrikkelijk bewust.
Wij mensen willen een heleboel, een heleboel tegelijk, alles in één leventje gepropt. En daarin willen we dan ook nog geluk, liefde, en natuurlijk die eeuwige perfectie. Want dat is, misschien onbewust, waar we allemaal naar op zoek zijn. Alles moet kloppen in ons leven, en klopt het niet, dan zoeken we net zolang naar de oplossing die leidt naar de perfectie.
Welnu, dat is hoe ik het beleef. Hoe ik het om mij heen zie. We willen zoveel. Een beetje teveel misschien. Zullen we even stilstaan?
Liefs, Ik.
Hallo wereld
Hoi, Ik ben ik. En ik blijf graag anoniem. Waarom? Ik heb al eerder een blog onderhouden en het feit dat iedereen wist dat die blog bij mij hoorde, joeg me de stuipen op het lijf. Toch houdt ik zoveel van schrijven, dat ik er graag weer iets mee wil doen, en wel op deze manier, de anonieme manier. Je mag me ‘ik’ noemen, of ‘zij’, of hoe jij mij maar wil noemen.
Op deze site zal ik met enige regelmaat mijn hersenspinsels neerplanten in de vorm van korte verhalen. Deze verhalen zullen voornamelijk gaan over hoe ik de dingen des werelds zie en meemaak. Ik ben namelijk een beetje apart, of eigenlijk, ik denk soms een beetje apart. Het ‘normale’ op deze aardbol ziet er behoorlijk rustgevend uit, maar persoonlijk vind ik het vreselijk saai. Ik hou me het liefste bezig met dingen die net een tikkeltje anders zijn, een beetje ‘out of the box’. Ik observeer dagelijks de hedendaagse maatschappij en zie daar vele dingen die mij aan het denken zetten. Ik peins graag over het hoe, wat, en waarom van dit leven. Zoals waarom wij, de mens, eigenlijk diep van binnen allemaal hetzelfde zijn, zonder dat het we het doorhebben.
Veel leesplezier en tot snel!
Liefs, Ik.
altijd maar denken 